Haat-mail…

Recent ontving ik een haat-mail.

Of eigenlijk… begon het met het feit dat mijn persoonlijke blogpost van Facebook gedeeld werd met anderen en dat de persoon in kwestie er voor koos om er dingen bij te schrijven die niet klopte en zeer kwetsend waren over mij.

Nu ben ik niet zo moeilijk… en een oprecht mens (denk ik) dus heb ik in een kort berichtje gevraagd of ze dit in de toekomst niet meer wilde doen met mijn berichten.

Ik besloot dat dat genoeg was….

Eerst kwam er een heftige reactie per pm en later kwam er een persoonlijke mail achteraan in mijn mailbox…

Nu heb ik heel wat jaren geleden… de eerste facebookgroep speciaal voor hoogsensitieve mensen opgericht (niet beginnen zoeken, ze is er niet meer)… en wel om die reden dat ik telefonisch werd bedreigt.
Ik stopte enkele dagen daarna met de groep…. en ja.. het was een grote groep.. >6000 mensen waren er lid van.

Zo’n haat-mail of telefoon doet je best een beetje schikken. Ik heb het enorme geluk dat ik facebookies heb die mijn pagina volgen en een geweldig groot <3 hebben want er verschijnen zelden of nooit negatieve reacties….

En toch is het iets waar ik even bij stil sta op zo’n moment.. wat maakt dat iemand zo ontzettend getriggerd wordt door mijn verhaal en dat niet alleen, wat maakt dat je daardoor er voor kiest om iemand door het slijk te halen.

Ik ben gestopt met duwen, ja echt… ik ga na zo’n duw van iemand niet (meer) terug duwen…

Na een mil met zinnen als: ‘Jouw verhalen zijn echt zo ver gezocht, jij bent iemand die alles uit je duim zuigt, jij bent walgelijk en ze zouden jou en je werk moeten verbieden’… zou ik een reactie kunnen geven als ‘Doe nou eens normaal (zie post van gisteren) je bent zelf walgelijk … bla bla bla

Maar nee… dat werkt in mijn optiek niet… hoe harder we duwen… hoe harder de ander terug gaat duwen.

En ja ik ben een mens, ja ik wordt ook weleens boos… maar niet in dit soort gevallen. Ik kan (tot nu toe) goed zien en voelen dat dit niet aan mij toe behoord.. dat er wellicht heel veel liefde ontbreekt bij deze personen… maar dat ik hier ‘niets mee moet’.

Wat ik je vooral wil zeggen… haat en liefde liggen heel dicht bij elkaar… de kans is groot dat veel mensen negatief over je zullen praten omdat ze graag zouden bereiken/hebben/voelen/ervaren/zien of zelfs zijn zoals jij…

Maar geloof me, je wilt niet zijn zoals ik…
Want (en dat deel ik gelukkig vaak genoeg) ik ben heel dankbaar voor mijn leven echt maar ook dat van mij is niet altijd roze geur en manen schijn.
Ik heb mijn leven… en jij kunt zo veel moois bereiken.. met jouw leven.

Om het verhaal een kop en een staart te geven…
Op zowel de pm als de mail heb ik niet geantwoord. In mijn ogen is dat de beste optie zeker omdat mail altijd anders kan worden opgevat dan dat je het wellicht bedoelde…
En nee, die mail die ik ontving, was niet mis te verstaan… als er woorden als k*nkerb*tch in voorkomen dan denk ik dat ik hem voor een groot deel (goed) begrepen heb 😉 hoewel ik deze persoon nooit heb ontmoet. De delete knop doet de rest.

Vergeet niet dat ieder mens zijn eigen groei heeft, zijn eigen tempo… en eigen ritme… Daarom kies ik er niet voor om hem/haar de les te lezen… ik heb het idee dat het niet zou helpen en het wellicht nog meer onrust in de hand zou werken.
Het voelt dan vooral als een les in loslaten en respecteren dat er vrijheid van meningsuiting is 😉!

Gelukkig zit mijn mailbox vol met super fijne mails… dus… daar richt ik mijn aandacht maar al te graag op!

Fijne maandag… voor wie (in NL) weer voor het eerst naar school gaat HEEL VEEL SUCCES…
En als je weer gaat werken, succes met je mailbox!

Ik vlieg er vandaag ook weer in met prachtige clienten!
Op naar ja… naar wat eigenlijk…..

#hetlevenvanSandra #haatmail #loslaten #sandrakleipas

www.InPraktijk.be