Mama waarom huil je?

Met zijn handen pakt hij mijn gezicht. ‘Mama waarom huil je’? Vraag hij me terwijl hij van dichtbij diep in mijn ogen kijkt.

Antwoord
Het liefste wil ik niet antwoorden, wil ik zeggen dat alles goed is en het leven 1 groot feest is. Maar dat kan niet, hij is 10 jaar en hij ziet zijn mama in tranen op de bank… dat verbloem je niet (meer πŸ˜‰ ) en los van dat denk ik dat het goed is als ik als ouder laat zien dat ik ook gewoon een mens met gevoelens ben.

Woorden
Welke woorden geef je een kind als je niet precies wilt vertellen wat er aan de hand is? Sommige dingen zijn gewoon niet voor zijn oren en zijn hart?!

Mama’s
En zoals ik al eens vaker tegen hem zei kies ik voor: (Ja, deze mama huilt nog weleens)… ‘mijn hart is heel gevoelig schat en soms doet iets dan (extra) pijn, dan moet ik huilen en dat laat ik gewoon even zo zijn’.

Kijkt
Hij kijkt me aan en zegt: ‘Maar mama, jij bent toch de sterkste die ik ken, ik vind je zo lief’.
Er komen meer tranen, ze blijven maar stromen, hij schrikt en denkt dat hij iets verkeerd deed.

Hoe
Hoe kan ik al die liefde die hij geeft toch allemaal verwerken? Soms lijkt het zo veel en zo ontzettend mooi dat ik bijna niet durf te geloven dat hij dat echt vindt en voelt voor/van mij.

Vertellen
Nadat de tranen langzaam minder worden vertel ik hem dat het erbij hoort. Dat zijn woorden zo lief zijn en dat dat tranen zijn omdat ik hem zoooo graag zie. Dat zijn woorden en kusjes cadeautje zijn.

Tegen
Hij komt tegen me aan zitten… pakt mijn arm, slaat hem om hem heen en knuffelt me… ‘Je bent de liefdste mama van de hele wereld’…. eeeeeeen ja hoor… daar komen ze weer.

Nooit
Ik had nooit verwacht dat er iemand zo veel van me kon houden. Ondanks mijn fouten, mijn uitschuivers en mijn oopsjes… Nooit eerder heb ik zoiets gevoeld. Wat voelt dat fijn en spannend tegelijkertijd. Het is met geen woorden te beschrijven. Zeker niet omdat ik vooraf niet had verwacht dat dit zo intense gevoel ‘mee in het pakket’ zat van het ‘krijgen’ van een kind.

Bij mij
Na die dikke knuffel zet hij de tv aan. Samen kijken en, lachen we.
Ik vraag me, in mezelf, nog even af of dat wel okay is…
Moet ik er niet gewoon voor hem zijn? In plaats van hij voor mij? Maar alsof hij mijn gedachte kan lezen zegt hij: ‘Als ik verdrietig ben jij er altijd, nu mag jij even bij mij zijn’….
En je kunt al raden wat er gebeurde zeker? πŸ˜‰

Dankbaar
Ik voel me dankbaar, overladen door liefde, een gevoel die ik door onze zoon echt heb leren kennen.

Wat een heerlijk ventje, wat ben ik blij dat hij mij als mama heeft gekozen! Wat ben ik blij dat ik zijn mama mag zijn, dat ik niet perfect hoef te zijn en dan nog altijd een goede mama ben die hij graag blijft zien. πŸ™πŸ»