Ik kan je zeggen…. ‘mijn’ lief heeft het soms echt niet makkelijk… hij wilde graag een vrouw die zelfstandig was en actief…
Wild…
Nu, of je mij wild moet noemen weet ik niet …maar ik kan je zeggen, hij heeft gekregen waar hij om ‘vroeg’.
Temperament
Lang vroeg ik mij af of ik mijn temperament onderdeel was van mijn ‘Hollanderschap’, ik denk, in vergelijking met Belgen dat dat best zo kan zijn. Ergens zal ik ook wel tempranentvol zijn zeker op mijn extraverte dagen. Maar nu ik er achter ben gekomen dat er iets goed mis is met mijn lichaam en daardoor met mijn hormoonhuishouding verdenk ik dat deel er ook van.
Wisselingen
Hoewel het veel beter is als jaren geleden… kan ik je zeggen dat, zeker nu ik afkick van mijn suikerverslaving (lees eerdere post) en een grote omslag in voeding maak, het niet altijd even gezellig is om bij mij te zijn. Niet dat ik boos op hem wordt… maar mijn lichaam is letterlijk aan het roepen om aandacht en doet dat in de vorm van pijn.
Wilde vrouw
Of ik nu een wilde vrouw ben of niet (dat laat ik aan hem over)… ik kies er steeds meer voor om als (nog) bewuste(re) vrouw te leven…
Dit heeft voor en nadelen, vooral omdat ‘de simpele manier’ vaak gewoon niet meer voldoende is.
Moeilijke weg
Soms vraag ik mezelf af waarom ik ‘zo moeilijk doe’. Waarom ik sommige dingen niet gewoon doe zoals andere mensen enkel en alleen omdat het niet goed voelt. Of waarom ik juist wel iets doe terwijl andere mensen al snel zouden bedanken, juist omdat het goed voelt om te doen.
Complex
Het is dus niet zo makkelijk om met mij te leven…. en toch zou ik met niemand anders willen ruilen, ook al ben ik misschien een complex geval, zo kun je dat wel noemen. Lol
Maar ergens weet ik, dat dat wel past… ergens weet en voel ik… dat zijn kijk op de wereld helemaal niet zo anders is als die van mij.
Dat hij me accepteert zoals ik ben, met al mijn gekke rarigheden, met mijn plannen, mijn successen, mislukkingen en mijn uitspattingen…
Kortom, ik denk inderdaad dat ik een vrij wild exemplaar ben maar wel anders wilt alsdat mijn lichaam op dit moment (en de veeeeele jaren hiervoor) me heeft doen geloven… ik ben benieuwd wat dat zal geven in de komende maanden/jaren. En hoewel dat even wennen en puzzelen zal zijn kan ik één ding blijven zeggen, iets wat ik nog niet zo lang hardop durf uit te spreken…. (met of zonder lichamelijke klachten)…. ik ben dan in vele ogen een specialleke maar wel een met een groot en soms wat zot hart…