Oh nee!
Met een lang gezicht stond hij op, at hij zijn boterhammen en zaten we 20 minuten in de auto …
Bij aankomst zei hij: jeeeej (met hetzelfde lange gezicht) … ze vieren het zelfs…. dat naar school gaan.
Eerlijk? Mijn hart breekt… is dit zoals het hoort? Hij ‘moet’ nog 9 jaar! En dan te bedenken dat we echt de meest passende (kleinschalige, meedenkende) school hebben gezocht….
De tranen staan me nader dan het lachen…
Maar zo is het ouderschap…. zo stond ik ooit ook.
En wij als ouder zullen er ook dit jaar weer voor hem zijn als hij ons nodig heeft!
Ik geloof in je mijn knappe kanjer!